вытлумачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытлумачваць — вытлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытоптваць — вытаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытрасаць — вытрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытравіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вапнава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вапнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. варочаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. варсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)