метэары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Цвёрдае касмічнае цела, што падае на Зямлю з міжпланетнай прасторы.

|| прым. метэары́тны, -ая, -ае і метэары́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пячо́рысты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю пячор.

П. край.

2. Губчаты па будове, з вялікай колькасцю пустот, каналаў (спец.).

Пячорыстае цела.

|| наз. пячо́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́цыя, -і, ж.

1. Стройнасць, прыгажосць у рухах цела, позе.

2. мн. -і, -цый. Від карсета — жаночы эластычны шырокі пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васьмігра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае васьмю гранямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гексаэ́др, ‑а, м.

Цела, абмежаванае шасцю плоскасцямі; шасціграннік.

[Ад грэч. héx — шэсць і hédra — аснова, паверхня, старана.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцігра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае дзесяццю плоскасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцігра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае пяццю гранямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямігра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае сям’ю гранямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ўра, -ы, ж. (спец.).

1. Ззянне вакол галавы, цела, якое паказваецца як німб, арэол і ўяўляецца як праява душы, духу.

2. У парапсіхалогіі: тое, што і біяполе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плоць, -і, ж. (уст.).

Тое, што і цела (у 2 знач.).

◊

Плоць і кроў каго, чыя або плоць ад плоці чыёй (высок.) — чыё-н. роднае дзіця, тварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)