ах межд. ах; (при выражении удивления — ещё) ба;

ах! каго́ я ба́чу! — ба! кого́ я ви́жу!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыкру́чваць сов. (о многом)

1. приверну́ть;

2. (прикрепить при помощи винта) привинти́ть;

3. (привязать, закручивая) прикрути́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыма́цца несов.

1. (о растениях) принима́ться, прижива́ться; (при прививке) привива́ться;

2. страд. принима́ться; убира́ться; см. прыма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўзвацца несов., разг.

1. стира́ться (при скольжении); см. ско́ўзацца;

2. соска́льзывать;

3. страд. стира́ться; см. ско́ўзваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завоёвывать несов.

1. (подчинять при помощи военных действий) заваёўваць;

2. перен. (овладевать, приобретать) заваёўваць, здабыва́ць; см. завоева́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

протрясти́сь

1. (при езде) пратрэ́сціся;

2. (от страха, холода, болезни) пратрэ́сціся, пракалаці́цца;

3. (проголодаться) прост. прагалада́цца, вы́мерхацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

созда́тель

1. тварэ́ц, -рца́ м., ствара́льнік, -ка м.;

2. (бог) Бог, род. Бо́га м.; (при восклицании) Бо́жа;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чмок межд., разг.

1. (губами) цмок;

2. (о чём-л. вязком) чмяк;

3. (при поцелуе) цмок, плюсь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыўкра́сны ’прыгожы’ (Караткевіч), прывукра́сны ’тс’ (рагач., Мат. Гом.). Рус. смал. привукра́сить ’упрыгожыць’, пск. преукрасе́я ’прыгажуня’. Лічыцца вытворным ад дзеяслова, запазычанага з рус. приукра́сить ’упрыгожыць’ (Пацюпа, Гармонія, 25). Інакш Карскі (2–3, 51), які ў адносінах да дыял. прыўкрасны (привкрасный) (себеж., Мат.) дапускае трансфармацыю ст.-бел. пре‑ ў при‑ (гл. пры‑) па фанетычных прычынах ці па аналогіі, параўн. ст.-слав. прѣоукрасити ’ўпрыгожыць’ прыоукрасити: оукрасивъ сѧ ’ўпрыгожыўся’, гл. таксама ўкрасіў: хлапец няўвошта ўкрасіў (“Энеіда навыварат”). Магчыма, таксама кантамінацыя прыго́жы і *украсны (дзеепрыметнік ад украсіць, гл.), падрабязна гл. Цыхун, Супр. чыт., III, 130–131.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́часацца I сов.

1. (гребнем) вы́чесаться;

2. (при обработке чесанием) вы́чесаться, прочеса́ться

вы́часацца II сов., плотн. вы́тесаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)