гангрэно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гангрэны, пашкоджаны гангрэнай. Гангрэнозны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каразі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карозіі. Каразійныя плямы. Каразійны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моватво́рчы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які звязаны з моватворчасцю. Моватворчы працэс. Моватворчая дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Працэс мікрабіялагічнага ператварэння солей амонію ў азотную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стравава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стрававання. Стрававальны апарат. Стрававальны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стравава́нне, ‑я, н.

Ператраўліванне і засваенне стравы арганізмам. Органы стрававання. Працэс стрававання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пазнаць (у 2 знач.).

2. Працэс аб’ектыўнага азнаямлення з акаляючым светам; здольнасць пазнаваць. Працэс пазнання. Навуковы метад пазнання. □ Душа [Вялічкі] раскрылася для пазнання свету, яна шукала гэтага пазнання. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабудо́ва, -ы, ж.

1. гл. перабудаваць, перабудавацца.

2. У СССР у 1985— 1991 гг.: працэс рэфармавання эканомікі і грамадскай свядомасці, скіраваны на развіццё дэмакратыі і галоснасці, заканчэнне халоднай вайны.

|| прым. перабудо́ўчы, -ая, -ае.

Перабудоўчыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздражня́льны, -ая, -ае.

1. Які хутка прыходзіць у стан раздражнення; уразлівы, чуллівы.

Р. чалавек.

Р. характар.

2. Звязаны з уздзеяннем якога-н. раздражняльніка на арганізм або на асобны орган.

Р. працэс.

|| наз. раздражня́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мочааддзяле́нне, ‑я, н.

Працэс утварэння мачы ў нырках і выдалення яе з арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)