мнагаство́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі ствалоў (аб зброі). Мнагаствольны кулямёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагая́русны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або вялікую колькасць ярусаў; шмат’ярусны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паміга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Мігаць некаторы час; мігнуць некалькі разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Плюхнуць некалькі разоў; плюхаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пафы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Фыркаць некаторы час; фыркнуць некалькі разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Пачаць гаркаць. // Гаркнуць некалькі разоў запар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматмато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі матораў, рухавікоў; многаматорны. Шматматорны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпакаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат пакояў. Шматпакаёвая кватэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́каз, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе яго раскрыццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Некалькі коней, сабак, аленяў і пад., запрэжаных у адну вупраж.

З. сабак.

У адной запрэжцы (таксама перан.: у пастаянных і цесных рабочых адносінах; разм.).

2. Вупраж, збруя.

◊

Хадзіць у запрэжцы — рабіць адну пэўную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)