Verbum

мінда́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Адзін арэх міндаля.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

набо́к, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

Валасы зачасаны н.

2. у знач. выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.

напада́ючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Адзін з ігракоў нападзення ў спартыўных гульнях (у футбол, хакей і інш.).

Цэнтральны н.

гу́жам, прысл.

1. На калёсах ці санях.

Вазіць лес г.

2. Адзін за адным.

Па вузкай сцяжынцы ўсе ішлі г.

разлу́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разлучыў, разлучае блізкіх адзін аднаму людзей.

|| ж. разлу́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

сычу́г, -а́, м.

1. Адзін з аддзелаў страўніка жвачных жывёл.

2. Страва з фаршыраванага каровінага страўніка.

|| прым. сычу́жны, -ая, -ае.

вазі́ць, важу́, во́зіш, во́зіць; незак., каго-што.

1. Тое, што і везці (але абазначае дзеянне, якое адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).

В. дровы з лесу.

2. Катаць.

В. дзіця ў калясачцы.

|| наз. во́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

ці́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; незак.

1. Прыціскацца, набліжацца да каго-, чаго-н.

Ц. адзін да аднаго, каб хутчэй выйсці.

2. Жыць у цеснаце.

Дзве сям’і ціснуліся ў адным пакойчыку.

3. Пасоўвацца, набліжацца цясней адзін да аднаго, каб вызваліць месца.

4. перан. Скупіцца, скнарнічаць (разм.).

Раскашэльвайся, не трэба так ц.

сегме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю.

2. Адзін з многіх аднародных членікаў цела некаторых жывёл, а таксама адзін з некалькіх аднародных участкаў якога-н. органа (спец.).

С. пазваночніка.

|| прым. сегме́нтны, -ая, -ае.

дра́ма, -ы, мн. -ы, драм, ж.

1. Адзін з родаў літаратуры, які ахоплівае творы, прызначаныя для выканання акцёрамі на сцэне.

2. Адзін з жанраў літаратуры з сур’ёзным, але не гераічным зместам, а таксама твор такога жанру.

3. перан. Цяжкая падзея, перажыванне, якое прыносіць маральныя пакуты.

Душэўная д.

|| прым. драматы́чны, -ая, -ае.