намака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намакаць — намокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намарожваць — намарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́цванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намацваць — намацаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намотваць — наматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намочваць — намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намошчваць — намасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намульваць — намуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намы́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намыльваць — намыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нані́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. нанізваць — нанізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напайваць — напаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)