Verbum

абясхле́бець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Застацца без хлеба; стаць бясхлебным.

безрулявы́, ‑ая, ‑ое.

Спартыўная (акадэмічная) лодка для двух весляроў без рулявога.

бязло́пасцевы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае лопасці, без лопасцей. Бязлопасцевае вясло.

бяска́рны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся без пакарання, не пакараны. Бяскарны ўчынак.

бяссу́фіксны, ‑ая, ‑ае.

Што ўтвараецца без дапамогі суфіксаў. Бяссуфікснае ўтварэнне назоўнікаў.

каратэ́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі; від спартыўнай барацьбы.

[Япон. karate — літаральна — голымі рукамі.]

лабарда́н, ‑у, м.

Уст. Прасоленая і правяленая траска без хрыбтовай косці.

[Гал. labberdaan.]

лёгкачытэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які чытаецца лёгка, без цяжкасцей, перашкод. Лёгкачытэльны шрыфт.

джэ́мпер, ‑а, м.

Суцэльнавязаная кофта без каўняра, якая надзяваецца праз галаву.

[Англ. jumper.]

адскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што і без дап.

Кончыць скародзіць.