бяска́рны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся без пакарання, не пакараны. Бяскарны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссу́фіксны, ‑ая, ‑ае.

Што ўтвараецца без дапамогі суфіксаў. Бяссуфікснае ўтварэнне назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясхле́бець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Застацца без хлеба; стаць бясхлебным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што і без дап.

Кончыць скародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяззу́бець, ‑бею, ‑бееш, ‑бее; зак.

Разм. Застацца без зубоў, стаць бяззубым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джэ́мпер, ‑а, м.

Суцэльнавязаная кофта без каўняра, якая надзяваецца праз галаву.

[Англ. jumper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каратэ́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі; від спартыўнай барацьбы.

[Япон. karate — літаральна — голымі рукамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабарда́н, ‑у, м.

Уст. Прасоленая і правяленая траска без хрыбтовай косці.

[Гал. labberdaan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкачытэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які чытаецца лёгка, без цяжкасцей, перашкод. Лёгкачытэльны шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаво́з, ‑а, м.

Самаходнае судна для перавозкі нафты налівам (без тары).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)