дасу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасушваць — дасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўзбрае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даўзброіць — даўзброіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дацвітаць — дацвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дашрубоўваць — дашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дашываць — дашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́хканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вухкаць — вухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбалбо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбалботваць — выбалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбаўляць — выбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбельваць — выбеліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіваць — выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)