абзвані́ць, -званю́, -зво́ніш, -зво́ніць;
1. Пазваніць многім ці ў многія месцы па тэлефоне.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абзвані́ць, -званю́, -зво́ніш, -зво́ніць;
1. Пазваніць многім ці ў многія месцы па тэлефоне.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прашы́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацялі́цца, ‑целяцца;
Ацяліцца — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамбо́эдр, ‑а,
Паралелепіпед,
[Ад грэч. rhombos — ромб і hedra — сядзенне, аснова, грань.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переточи́ть
1. (наточить всё, многое) навастры́ць, павастры́ць, перавастры́ць;
переточи́ть все ножи́ навастры́ць (павастры́ць, перавастры́ць)
2. (заново, больше, чем надо) перавастры́ць;
3. (на токарном станке — обо всём, многом) натачы́ць, патачы́ць, ператачы́ць;
4. (заново — на токарном станке) ператачы́ць;
переточи́ть все карандаши́ перавастры́ць
переточи́ть все ножи́ перавастры́ць
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць;
1. Абмалаціць яшчэ раз, нанава.
2. Памалаціць, абмалаціць усё, многае.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падво́дны¹, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.
2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
набале́ць, 1 і 2
1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю.
2.
3. Накапіцца, сабрацца (пра што
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адтапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены;
1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стваро́жыцца.
2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
турні́р, -у,
1. Спаборніцтва рыцараў у Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі.
2. Спартыўныя спаборніцтвы, асабістыя ці камандныя, у якіх
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)