піруэ́т, ‑а, М ‑руэце, м.
Поўны паварот усяго цела на наску адной нагі ў танцы.
[Фр. pirouette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́ліх, ‑а, м.
Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.
[Ням. Kelch.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўнава́ты, ‑ая, ‑ае.
З невялікай паўнатой, поўны. У пакой увайшоў ужо немалады, крыху паўнаваты чалавек. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыстасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.
Шчыры, адкрыты. Чыстасардэчны чалавек. // Які ідзе ад чыстага сэрца, поўны шчырасці. Чыстасардэчнае прызнанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пу́хлы ’поўны, тоўсты, мяккі’ (ТСБМ), ’апухлы’ (ТС), ’пульхны, пышны (пра хлеб)’ (брасл., дзятл., Сл. ПЗБ), ’пухкі’: падушка пухлая, пухлы снег (брасл., в.-дзв., там жа), укр. пу́хлий ’поўны, апухлы’, рус. пу́хлый ’тоўсты, поўны, раздуты’, ст.-чэш. pouchlý ’бясплодны; пусты’, харв. чак. pûhal ’пусты, уздуты, раздуты’, славен. púhel ’тс’, ст.-слав. пухлъ ’пусты’. Прасл. *puxlъ ’надуты’, прыметнік ад *puxati sę ’надувацца’ (гл. пухаць), параўн. Сной, 514; Фурлан–Бязлай, 3, 135. Чарных (2, 85) лічыць усх.-слав. словы новаўтварэннямі на аснове *puxnǫti (гл. пухнуць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
змро́чны, -ая, -ае.
1. Слаба асветлены, ахоплены змрокам.
З. яловы лес.
2. перан. Поўны цяжкіх пачуццяў, бязрадасны, пануры.
З. твар.
Змрочныя думкі.
Змрочныя прадчуванні.
3. перан. Цяжкі, беспрасветны.
Змрочныя гады зняволення.
|| наз. змро́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паэты́чны, -ая, -ае.
1. гл. паэзія.
2. Прасякнуты паэзіяй, поўны хараства.
П. малюнак прыроды.
3. Мастацкі, творчы.
Паэтычнае чуццё.
Паэтычная задума.
4. Эмацыянальны, уражлівы.
Паэтычная натура.
|| наз. паэты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наліўны́, -а́я, -о́е.
1. Які прыстасаваны для перавозкі вадкіх грузаў без тары.
Наліўное судна.
2. Які прыводзіцца ў рух вадою, што падае зверху (спец.).
Наліўное вадзяное кола.
3. Поўны сокаў, спелы (пра плады).
Наліўныя яблыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таямні́чы, -ая, -ае.
1. Поўны таямніцы (у 1 знач.), загадкава-незразумелы.
Т. шорах.
2. Які з’яўляецца тайнай і наўмысна хаваецца.
Прыехаў з таямнічай мэтай.
3. Шматзначны, загадкавы.
З таямнічым выразам твару.
|| наз. таямні́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здавальня́ючы, ‑ая, ‑ае.
Які задавальняе пэўныя запатрабаванні. Здавальняючы стан хворага. // Даволі поўны, правільны. Здавальняючы адказ. Здавальняючыя вынікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)