пачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пайсці пакульгваючы. Моцна грукаючы мыліцамі, Аляксей пачыкільгаў назад у палату. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднаву́хі, ‑ая, ‑ае.
З адным вухам. Набегаўшыся ўволю, .. [дзедаў] скакун з’явіўся назад, з’явіўся аднавухі, з абкарнаным хвастом.. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.
Спец. Веславаць назад для руху кармой уперад, для тармажэння або павароту лодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агляну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Паглядзець, павярнуўшы галаву назад; азірнуцца.
Хлопец ні разу не аглянуўся.
2. Паглядзець вакол сябе.
А. навокал.
А. на мінулыя вякі (перан.).
|| незак. агля́двацца, -аюся, -аешся, -аецца і агляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. агля́дка, -і, ДМ -дцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завороти́ть сов., разг.
1. (назад или в сторону) завярну́ць; звярну́ць; (наведаться) збо́чыць;
2. в др. знач., см. заверну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пласту́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пластуна. Пластунскім рыўком .. [Шэўчык] адскочыў назад і зноў залёг, падрыхтаваўся страляць. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заварушы́цца, ‑рушуся, ‑рушышся, ‑рушыцца; зак.
Пачаць варушыцца. // Варухнуцца, зварухнуцца. Як заварушыўся Іван — конь спудзіўся і паскакаў назад. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зале́тась, прысл.
Два гады назад. І вясна прыйшла. Такая самая, як летась, як залетась, як кожны год. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгрэсі́раваць, ‑руе, ‑руеш, ‑руе; незак.
Ісці назад у сваім развіцці, даходзіць да ўпадку, рэгрэсу. Рэгрэсіраваць у сваім развіцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пада́цца сов.
1. в разн. знач. пода́ться; (подвинуться, уклониться немного в сторону, вперёд, назад — ещё) приня́ть;
дзве́ры падалі́ся пад на́ціскам нато́ўпу — дверь подала́сь под давле́нием толпы́;
нато́ўп пада́ўся ўбок — толпа́ подала́сь в сто́рону;
машы́на падала́ся наза́д — маши́на приняла́ наза́д;
ён пада́ўся ў аграно́мы — он пода́лся в агроно́мы;
п. на по́ўдзень — пода́ться на юг;
2. перен. (заметно ухудшиться, ослабеть, постареть) сдать;
3. разг. почу́диться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)