нацяжэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нацягнуць (у 1 знач.) і стан паводле дзеясл. нацягнуцца (у 1 знач.).
2. Спец. Зрастанне скуры, пашкоджанай раненнем. Першаснае нацяжэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаўжэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўжаць — падоўжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. падаўжацца — падоўжыцца.
2. Колькасць, на якую павялічана што‑н. Невялікае падаўжэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паляпшэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. паляпшаць — палепшыць, дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. паляпшацца — палепшыцца. // Тое, што паляпшае што‑н. Унесці паляпшэнні ў працэс вытворчасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычэ́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць — прычасаць 1 і прычэсвацца 1 — прычасацца.
прычэ́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць 2 — прычасаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сціска́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сціскаць — сціснуць і сціскацца — сціснуцца; стан паводле дзеясл. сціскаць — сціснуць (у 1 знач.) і сціскацца — сціснуцца (у 1, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліхто́ўка 1, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць 1.
шліхто́ўка 2, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зага́дванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. загадваць 1 (у 2 знач.). Загадванне бібліятэкай.
зага́дванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. загадваць 2 — загадаць 2. Загадванне загадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здрабне́нне 1, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. здрабнець. Здрабненне плямён. Здрабненне жывёлы.
здрабне́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. здрабняць — здрабніць. Здрабненне кармоў. Здрабненне сіласнай масы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памяншэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. памяншаць — паменшыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памяншацца — паменшыцца.
2. Спец. Велічыня, на якую што‑н. паменшана або паменшылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расцяжэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцягваць — расцягнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расцягвацца — расцягнуцца.
2. Пашкоджанне тканак (звязкі, сухажылля) з прычыны празмернага нацяжэння, рыўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)