Ніцю́к ’німала’ (Нас.). Да цюк (выклічнік), гл. цюкаць ’стукаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пні́ва ’месца, якое займае пень’ (Нас.). Да пень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пражы́гнуць ’хутка дайсці, дасягнуць чаго-небудзь’ (Нас.). Да жыгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прале́дві ’ледзь-ледзь’ (Нас.). Да пра- і ледва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прара́зіць ’нанесці моцную абразу’ (Нас.). Да разіць, уразіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праштро́п ’правіннасць’ (Нас., Касп.). Да штроп ’штраф’, штрапава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́дзіць ’мачыцца (выпускаць мачу)’ (Нас.). Фанематычны варыянт пру́дзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спасо́біць ‘садзейнічаць, дапамагаць’, спасабля́ць (Нас.). Да этымалогіі гл. пасабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бо́дзер храбры, бойкі’ (Нас.). Да прасл. bъdrъ. Гл. бадзёры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Браці́шэк ’паслушнік каталіцкага ордэна’ (Нас.). З польск. braciszek ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)