дальназо́ркі, ‑ая, ‑ае.

Які дрэнна бачыць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукі. Дальназоркі чалавек. Дальназоркія вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязно́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога няма носа. Бязносы чалавек. Бязносы твар. // Без носіка. Бязносы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алілу́йшчык, ‑а, м.

Іран. Чалавек, які празмерна ўсхваляе каго‑, што‑н., наносячы гэтым шкоду справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапацэнтры́зм, ‑у, м.

Антынавуковы, рэлігійны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай сусвету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добрасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Спагадлівы, чулы, з добрым сэрцам. Добрасардэчны чалавек. // Які выражае добрасардэчнасць. Добрасардэчны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Зачахнуць, змарнець. Зусім зачаўраў чалавек, аб’ехаў — што шкілет. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і злапамятны. Лявон Нарбутовіч быў чалавек злапомны і помслівы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітэ́хнік, ‑а, м.

Разм. Студэнт політэхнічнага інстытута, палітэхнікума або чалавек, які скончыў політэхнічны інстытут, палітэхнікум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́льна, прысл.

У грамадскіх адносінах; з грамадскага пункту погляду; у інтарэсах грамадства. Сацыяльна небяспечны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)