праекта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто выконвае праект (у 1 знач.); праекціроўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альтруі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто ў сваёй дзейнасці кіруецца пачуццямі альтруізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыстакра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Той, хто належыць да арыстакратыі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастрахо́ўшчык, ‑а, м.

Неадабр. Той, хто пастаянна перастрахоўваецца (гл. перастрахавацца ў 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессаро́мнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто не падпарадкоўваецца правілам прыстойнасці; нясціплы, бессаромны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біржаві́к, ‑а, м.

У капіталістычных краінах — той, хто займаецца біржавымі аперацыямі; біржавы дзялок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

богазневажа́льнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто неспаважна ставіцца да бога і рэлігійных догматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыста́льнік, ‑а, м.

Той, у чыім карыстанні знаходзіцца якая‑н. маёмасць. Карыстальнік зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаама́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца кіназдымкай як аматар (у 2 знач.); кіналюбіцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кнігавыдаве́ц, ‑даўца, м.

1. Уст. Уласнік выдавецтва.

2. Той, хто займаецца выданнем кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)