старадзе́даўскі, ‑ая, ‑ае.

Які захаваўся ад дзядоў, продкаў, такі, які быў пры іх. Старадзедаўскія запаветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэднепаднябе́нны, ‑ая, ‑ае.

У лінгвістыцы — які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдзіны паднябення. Гук й — сярэднепаднябенны зычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэадалі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэадаліта; які робіцца пры дапамозе тэадаліта. Тэадалітная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́лексны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэлекса. ажыццяўляецца пры дапамозе тэлекса. Прамая тэлексная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлемо́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Тэлевізійная сувязь на далёкія адлегласці пры дапамозе касмічных установак, прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаста́т, ‑а, М ‑стаце, м.

Апарат, у якім падтрымліваецца пастаянная тэмпература пры дапамозе аўтаматычных рэгулятараў.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і statos — стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмафі́л, ‑а, м.

Спец. Арганізм, які нармальна развіваецца пры высокай тэмпературы. Рыбы-тэрмафілы. Бактэрыі-тэрмафілы.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і phileō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вымаўляецца пры актыўным удзеле мяккага паднябення і язычка. Увулярныя зычныя.

[Ад лац. uvula — язычок мяккага паднябення.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улічы́цца, улічыцца; зак.

Быць прынятым пад увагу; залічыцца. [Пан Вінцук:] — Гэта ўлічыцца .. [доктару] пры атрыманні пажыццёвай пенсіі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усука́ць, усучу, усучаш, усуча; зак., што.

Пры дапамозе сукання ўвіць, укруціць. Усукаць шчаціну ў дратву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)