старадзе́даўскі, ‑ая, ‑ае.

Які захаваўся ад дзядоў, продкаў, такі, які быў пры іх. Старадзедаўскія запаветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)