трохаршы́нны, ‑ая, ‑ае.
Даўжынёй у тры аршыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трышэ́ўнік ‘суконная світка са сточанай часткай на спіне’ (паст., Сл. ПЗБ). Утворана на базе словазлучэння тры швы (на спіне), гл. тры, шво.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Траі́цца ’раздзяляцца на тры часткі’, ’утройвацца, павялічвацца ў тры разы’ (ТСБМ), укр. трої́ти(ся), рус. трои́ть(ся), польск. troić się, н.-луж. tšojś, в.-луж. trojić, славен. trojíti ’дзяліць на тры часткі’, ’павялічвацца ў 3 разы’, серб. тро̀јити (се). Прасл. *trojiti (sę) утворана ад асновы *troj‑ зборнага лічэбніка *trojі (м., ж. р.), *trojе (н. р.) ’трое’, які развіваўся (пад уплывам *dъvojь) з і.-е. *trei̯ó‑ ’трое’ < *tréi̯es ’тры’ (Покарны, 1092; Сной₂, 786). Сюды ж траі́ць ’дзяліць на тры часткі’, ’злучаць у адно з трох’ (ТСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трохвуго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Геаметрычная фігура, абмежаваная трыма прамымі лініямі, якія перасякаюцца і ўтвараюць тры ўнутраныя вуглы, а таксама прадмет такой формы.
Прамавугольны т.
Сярод удараў бубна і талерак меладычна звінеў стальны т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохстаро́нні, ‑яя, ‑яе.
Спец. Які мае тры стараны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гак¹, -а, мн. га́кі, -аў, м.
1. Металічны крук.
Гакам зачапіць за бервяно.
2. Востры шып у падкове.
Гэты г. не кавальскай работы.
◊
З гакам (разм.) — з лішкам.
Тры кіламетры з гакам.
|| прым. га́кавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патро́іцца, ‑троіцца; зак.
Павялічыццаў тры разы. [Раўбіч:] — Шкада, што ў часе вайны нас было замала, каб ударыць у тыл... Але за тры гады вайны колькасць нашых паплечнікаў патроілася. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мно́жыцца, -жыцца; незак.
1. Колькасна павялічвацца; расці.
Дабро расло і множылася.
2. Размнажацца (уст.).
Тут жывуць і множацца розныя жучкі і кузуркі.
3. Падвяргацца множанню.
Пяць множыцца на тры.
|| зак. памно́жыцца, -жыцца (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохако́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае тры акны. Трохаконная хата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохлітро́вы, ‑ая, ‑ае.
Ёмістасцю ў тры літры. Трохлітровая каструля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)