Verbum

каламбуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто любіць каламбурыць.

кастра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Той, каго кастрыравалі; скапец.

разні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца рэзаннем жывёлы; мяснік.

хвалько́, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.; нескл., ж.

Той, хто любіць хваліцца.

веласіпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, а таксама той, хто займаецца веласіпедным спортам.

|| ж. веласіпеды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. веласіпеды́сцкі, -ая, -ае.

фа́кельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

2. Той, хто падпальвае што-н. пры дапамозе факела.

Факельшчыкі падпальвалі хаты.

|| ж. фа́кельшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

халту́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Той, хто займаецца халтурай (у 1 знач.).

2. Той, хто робіць што-н. нядобрасумленна, неахайна.

|| ж. халту́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. халту́ршчыцкі, -ая, -ае.

заканада́вец, -да́ўца, мн. -да́ўцы, -да́ўцаў, м.

1. Той, хто ўстанаўлівае законы (у 2 знач.).

2. перан. Той, хто сваім прыкладам устанаўлівае якія-н. правілы, новаўвядзенні.

З. мод.

|| прым. заканада́ўчы, -ая, -ае (да 1 знач.).

пама́заннік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто памазаны на царства, манарх.

дэмаго́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца дэмагогіяй, карыстаецца дэмагагічнымі прыёмамі.