яно́¹, нескл., н. (разм.).

1. Ужыв. ў знач. займенніка «гэта».

Яно і відаць.

Так яно і выйшла.

2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы.

Яно добра пасядзець у цяньку.

Вось яно што! (вось, значыць, у чым справа!).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганча́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з рамяством ганчара; зроблены ганчаром. Ганчарнае кола. Ганчарнал справа. Ганчарная пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паяння. Паяльная справа. // Прызначаны для паяння. Паяльная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцечарго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца, разглядаецца ў трэцюю чаргу, не важны, не галоўны. Трэцечарговая справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цукраварства, звязаны з цукраварствам. Цукраварны завод. Цукраварная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюбаразво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разводу, да скасавання шлюбу. Шлюбаразводны працэс. Шлюбаразводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паўдзел́а драўніна, якая часткова ідзе на будаўніцтва, часткова на дровы’ (Інстр. II), паўдзелавы лес ’лес другога гатунку’//паўстрой (Мат. Гом.). Да паў- (гл.) і дзела ’справа, рамяство, мастацтва’, роднаснае да літ. daile ’тс’, параўн. ст.-слав. др’кводіло ’цясляр’. Тут у слова ‑дзела семантычны перанос: ’справа, рамяство’ > *матэрыял, з якім работнік працуе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыміна́л ’крымінальная справа, злачынства’ (ТСБМ). Ст.-бел. криминалъ з польск. kryminala (< лац. criminalis) (Булыка, Запазыч., 177).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адукацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адукацыі. Адукацыйная справа. Адукацыйны ўзровень.

•••

Адукацыйны цэнз гл. цэнз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліенту́ра, ‑ы, ж., зб.

Кліенты. Калі справа правальвалася, вінаватым у вачах кліентуры бывае толькі адвакат. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)