гарча́к
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарча́к |
гарчакі́ |
| Р. |
гарчака́ |
гарчако́ў |
| Д. |
гарчаку́ |
гарчака́м |
| В. |
гарчака́ |
гарчако́ў |
| Т. |
гарчако́м |
гарчака́мі |
| М. |
гарчаку́ |
гарчака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
катра́н
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
катра́н |
катра́ны |
| Р. |
катра́на |
катра́наў |
| Д. |
катра́ну |
катра́нам |
| В. |
катра́на |
катра́наў |
| Т. |
катра́нам |
катра́намі |
| М. |
катра́не |
катра́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хіязмо́дан
‘драпежная марская рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіязмо́дан |
хіязмо́даны |
| Р. |
хіязмо́дана |
хіязмо́данаў |
| Д. |
хіязмо́дану |
хіязмо́данам |
| В. |
хіязмо́дана |
хіязмо́данаў |
| Т. |
хіязмо́данам |
хіязмо́данамі |
| М. |
хіязмо́дане |
хіязмо́данах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
частико́вый в разн. знач. часціко́вы;
частико́вая ры́ба часціко́вая ры́ба, часці́к;
частико́вый не́вод густы́ не́вад.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязры́б’е ср. безры́бье;
◊ на ~б’і і рак — ры́ба — посл. на безры́бье и рак — ры́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вуго́р
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вуго́р |
вугры́ |
| Р. |
вугра́ |
вугро́ў |
| Д. |
вугру́ |
вугра́м |
| В. |
вугра́ |
вугро́ў |
| Т. |
вугро́м |
вугра́мі |
| М. |
вугры́ |
вугра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ё́ршык
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ё́ршык |
ё́ршыкі |
| Р. |
ё́ршыка |
ё́ршыкаў |
| Д. |
ё́ршыку |
ё́ршыкам |
| В. |
ё́ршыка |
ё́ршыкаў |
| Т. |
ё́ршыкам |
ё́ршыкамі |
| М. |
ё́ршыку |
ё́ршыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шы́п
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шы́п |
шы́пы |
| Р. |
шы́па |
шы́паў |
| Д. |
шы́пу |
шы́пам |
| В. |
шы́па |
шы́паў |
| Т. |
шы́пам |
шы́памі |
| М. |
шы́пе |
шы́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ікраны́, -а́я, -о́е.
1. гл. ікра.
2. Які мае ў сабе ікру.
Ікраная рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аку́ла, -ы, мн. -ы, аку́л, ж.
Буйная драпежная марская рыба.
|| прым. аку́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)