пуцеабхо́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які сочыць за спраўнасцю чыгуначных пуцей.

|| ж. пуцеабхо́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дахаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дах.

Для работы нанялі дахаўшчыка.

|| прым. дахаўшчы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкляр, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рабочы, які ўстаўляе аконнае шкло ў рамы.

2. Работнік шкляной прамысловасці (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сталя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы дрэва і вырабаў з яго.

|| прым. сталя́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, заняты ачысткай ільнянога валакна на трасілцы.

|| ж. трасі́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фасо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца фасоўкай.

Ф. тавараў.

Аптэчны ф.

|| ж. фасо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хронаметрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) хронаметраж.

Х. рабочы дзень.

|| прым. хронаметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шліфава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па шліфаванні.

|| ж. шліфава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. шліфава́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струга́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго-н. струганнем; стругаль.

|| ж. струга́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумаро́ўшчык, ‑а, м.

1. Рабочы-брашуроўшчык у друкарні.

2. Рабочы ў бавоўнапрадзільнай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)