пяцівёрстка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцівёрстка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцірублёўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бал, ба́ла,
1. Адзінка вымярэння сілы або ступені якой
2. Лічбавая ацэнка поспехаў у навучальнай установе, дасягненняў у спорце.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
машы́напіс, ‑у,
1. Друкаванне на пішучай машынцы.
2. Тэкст, надрукаваны на пішучай машынцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўста́нец, ‑нца,
Удзельнік паўстання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Кончыць плаваць.
2. Правесці ў плаванні некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водазмяшчэ́нне, ‑я,
Колькасць вады, якая выцясняецца суднам і якая роўна вазе судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апіня́нка, апіналка, апінаха, апянальнік, опына ’хустка’ — аддзеяслоўныя назоўнікі ад апінаць; параўн. аппянуць накрыць галаву’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пры́пень ’гульня з манетамі, якімі б’юць аб сцяну’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Піна́ць ’ставіць лавушку на птушак або звера’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)