узвалачы́, ‑лаку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. узвалок, ‑лакла, ‑ло; зак., каго-што.

Разм.

1. Падняць наверх што‑н. цяжкае, грувасткае; усцягнуць. Узвалачы мех на воз. □ Нехта вулей узвалок на верхавіну. Лобан. // Намагаючыся, з цяжкасцю ўзвезці куды‑н. Але вось конь узвалок сані на горку і пайшоў лягчэй, мы нават пачалі адставаць. Дамашэвіч.

2. З цяжкасцю паставіць на ногі. Леапольд Гушка сяк-так узвалок каня на ногі і павёў дадому. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влезть сов., в разн. знач. уле́зці, мног. паўла́зіць; (наверх) узле́зці, мног. паўзла́зіць;

◊

ско́лько влезет ко́лькі ўле́зе;

влезть в долги́ уле́зці ў даўгі́;

влезть в ду́шу уле́зці ў душу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́рх предлог с род.

1. (сверху) наве́рх; зве́рху (чаго); (на) на (што);

пове́рх руба́шки на саро́чку;

2. (выше, над чем-л.) паве́рх;

смотре́ть пове́рх очко́в глядзе́ць паве́рх акуля́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усцягну́ць сов.

1. (наверх) втащи́ть, встащи́ть;

у. мех на вы́шкі — втащи́ть (встащи́ть) мешо́к на черда́к;

2. разг. (надеть с трудом) натяну́ть, напя́лить;

у. панчо́ху — натяну́ть чуло́к;

у. хала́т — напя́лить хала́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сверх предлог с род.

1. (поверх чего-л.) на, зве́рху, паве́рх, наве́рх;

наде́ть сверх руба́шки надзе́ць паве́рх на саро́чку (наве́рх на саро́чку, зве́рху);

2. (превыше чего-л.) звыш (чаго); це́раз, праз (што);

расхо́ды сверх сме́ты выда́ткі звыш каштары́са;

3. (помимо чего-л.) апрача́, звыш (чаго);

сверх зарпла́ты он получи́л пре́мию звыш (апрача́) зарпла́ты ён атрыма́ў прэ́мію;

◊

сверх ожида́ния зусі́м неспадзява́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узле́зці сов.

1. (наверх) влезть; взлезть, взобра́ться;

у. на дах — влезть (взлезть, взобра́ться) на кры́шу;

2. разг. (надеться) влезть, нале́зть;

бот ледзь узле́з на нагу́ — сапо́г е́ле влез (нале́з) на́ ногу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выйсці (у 1, 2, 3 і 7 знач.).

2. Месца, праз якое выходзяць. Сонца блізка стаіць да захаду, і выхад на веранду ўвесь заліты чырвонымі водсветамі. Чорны. Нара мае два выхады: адзін наверх, а другі пад ваду. Маўр.

3. перан. Спосаб выйсця; з якога‑н. становішча. [Алешын:] — Адзіны выхад: ноччу прарвацца Любой цаною да сваіх. Бачыла.

4. Колькасць вырабленага прадукту. Выхад круп першым гатункам.

•••

Ведаць усе хады і выхады гл. ведаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шышкава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае шышкі, з шышкамі (у 1 знач.). А Грыша проста цяльпук, але самы разумны з усёй кампаніі. Гэта было відаць хаця б па тым, што галава ў яго была вялізная і ўся шышкаватая, «розум лез наверх». Караткевіч. // Спец. Які мае вузлы, патаўшчэнні на паверхні (пра дэфектную тканіну, пражу). Шышкаватая пража.

2. Які формай, сваім знешнім выглядам нагадвае шышку (у 1, 4 знач.). [Чалавек] прычапіў на шышкаваты нос рыжыя акуляры і чытаў кніжку. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

влета́ть несов.

1. (внутрь) улята́ць; (наверх) узлята́ць;

2. перен. (быстро въезжать, вбегать) разг. улята́ць;

3. перен. (попадать впросак) разг. улята́ць, трапля́ць;

4. безл. (доставаться за что-л.) разг. улята́ць, папада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уссу́нуць сов.

1. (двигая, положить наверх) встащи́ть; втащи́ть;

у. бервяно́ на зруб — встащи́ть (втащи́ть) бревно́ на сруб;

2. разг. наде́ть; натяну́ть, напя́лить;

у. бо́ты набасано́ж — наде́ть (натяну́ть, напя́лить) сапоги́ на бо́су́ но́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)