трыянгуля́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Разбіўка паверхні на трохвугольнікі.

2. Геадэзічны метад знаходжання апорных пунктаў на зямной паверхні для тапаграфічных здымак і геадэзічных вымярэнняў мясцовасці.

[Ад. лац. triangulum — трохвугольнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флата́цыя, ‑і, ж.

Спец. Метад абагачэння карысных выкапняў, заснаваны на ўсплыванні здробненых частачак выкапня, у той час калі пустая парода асядае на дне абагачальнага прыстасавання.

[Англ. flotation — усплыванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храматагра́фія, ‑і, ж.

Фізіка-хімічны метад раздзялення і аналізу сумесей, заснаваны на размеркаванні іх кампанентаў паміж дзвюма фазамі — нерухомай і рухомай, якая праходзіць праз нерухомую.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

статы́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Навука, якая вывучае колькасныя паказчыкі развіцця грамадства і грамадскай вытворчасці.

Эканамічная с.

Сельскагаспадарчая с.

2. чаго. Колькасны ўлік разнастайных масавых выпадкаў, з’яў.

С. нараджальнасці.

Прамысловая с.

3. Навуковы метад колькасных даследаванняў, якія выкарыстоўваюцца ў некаторых галінах ведаў.

Лінгвістычная с.

|| прым. статысты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампане́йскі I разг. компане́йский;

к. чалаве́к — компане́йский челове́к

кампане́йскі II разг. кампане́йский;

к. ме́тад рабо́ты — кампане́йский ме́тод рабо́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графі́чны I графи́ческий;

~нае маста́цтва — графи́ческое иску́сство

графі́чны II графи́ческий;

г. ме́тад рашэ́ння зада́чы — графи́ческий ме́тод реше́ния зада́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лекцы́йны лекцио́нный;

~ная — прапага́нда лекцио́нная пропага́нда;

л. курс — лекцио́нный курс;

~ная за́ла — лекцио́нный зал;

л. ме́тад — лекцио́нный ме́тод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыпалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тыпалогіі. Тыпалагічная класіфікацыя моў. Тыпалагічны метад. // Звязаны з вызначэннем агульнасці прыкмет якіх‑н. прадметаў, з’яў. Тыпалагічныя асаблівасці вышэйшай нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суге́стыя, ‑і, ж.

1. Уздзеянне на волю чалавека з мэтай унушыць яму якія‑н. думкі, перакананне пачуцці.

2. Метад псіхатэрапіі — мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.

[Лац. suggestio — унушэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінтэты́чны синтети́ческий;

с. ме́тад — синтети́ческий ме́тод;

с. працэ́с — синтети́ческий проце́сс;

с. каўчу́к — синтети́ческий каучу́к;

~ныя мо́вы — лингв. синтети́ческие языки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)