эмалье́р, ‑а, м.

Майстар па вырабу эмалі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запле́чный запле́чны;

запле́чных дел ма́стер ист. запле́чных спраў ма́йстар; (палач) кат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзо́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе бронзу ці бронзавыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамаро́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дамарослы. Дамарошчаны майстар. Дамарошчаны стратэг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменярэ́з, ‑а, м.

Майстар разьбы па каменю, па апрацоўцы каштоўных камянёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ткач, ‑а, м.

Рабочы, майстар, які вырабляе тканіну на ткацкім станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бандажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Майстар па вырабу бандажоў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудадзе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым-н.

А які ён на кухні ц.!

|| ж. цудадзе́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзе́ек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганча́р, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе з гліны пасуду і інш. рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́меншчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абслугоўваннню доменных пячэй (рабочы, майстар, інжынер і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)