перапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. перапраў, ‑прала; заг. перапрадзі; зак., што.

Спрасці, папрасці ўсё, многае. Перапрасці за зіму ўвесь лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся; зак.

1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

А. ад снегу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́кнуць, -ну, -неш, -не; мок, -кла; -ні; незак.

1. Станавіцца мокрым, вільготным.

М. пад дажджом.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Псавацца ад празмернай вільгаці.

Сена мокне.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ляжаць у вадзе або іншай вадкасці для набыцця пэўных якасцей.

Лён мокне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даце́рці, датру, датрэш, датрэ; датром, датраце; пр. дацёр, ‑церла і ‑цёрла; зак., што.

Скончыць церці што‑н.; сцерці ўсё, да канца. Дацерці лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трапаць, ‑плю, ‑плеш, ‑пле; заг. вытрапі; зак., што.

1. Ачысціць ад кастрыцы трапаннем. Вытрапаць лён.

2. Разм. Выбіць, вытрасці што‑н. Вытрапаць посцілку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільно... і льно... (а таксама ільна..., льна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: лён, ільняны, напрыклад: ільноапрацоўка, ільнонарыхтоўка, ільноўборачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпаве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і павець. Цётка з усімі трыма дочкамі трапала лён у падпаветцы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́часацца 1, ‑чашацца; зак.

Стаць чыстым у выніку вычэсвання. Лён добра вычасаўся.

вы́часацца 2, ‑чашацца; зак.

Атрымацца ў выніку вычэсвання (пра вырабы з дрэва).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

1. Ачысціць ад пустазелля. Прапалоць лён. Прапалоць грады.

2. і без дап. Палоць некаторы час. Прапалоць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трапаць сов.

1. (лён и т.п.) вы́трепать;

2. (колотя или вытряхивая, очистить) вы́колотить, вы́трясти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)