Verbum

шпако́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж. і (разм.) шпако́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, прымацаванай на доўгай жэрдцы ці на дрэве каля дома.

|| прым. шпако́ўніцкі, -ая, -ае.

е́льнік, -у, мн. -і, -аў, м., зб.

1. Яловы лес.

Каля ракі рос е.

2. Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.

Дарога ўслана ельнікам.

|| памянш.-ласк. е́льнічак, -чку, м. (да 1 знач.).

|| прым. е́льнічны, -ая, -ае.

адагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.

1. Сагрэцца, зрабіцца цёплым; вярнуць сабе нармальны стан.

А. каля печкі.

А. ў цёплай хаце.

2. перан. Суцешыцца, супакоіцца.

А. душой.

|| незак. адаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адаграва́нне, -я, н.

раго́жа, -ы, ж.

Грубая тканіна, плеценая звычайна з лубяных палосак (для накрывання, упакоўкі чаго-н.).

Пакласці каля дзвярэй кусок рагожы.

|| памянш. раго́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак.

|| прым. раго́жны, -ая, -ае.

Рагожная тканіна.

це́рціся, тру́ся, трэ́шся, трэ́цца; тро́мся, траце́ся, тру́цца; цёрся, цёрлася; тры́ся; незак.

1. Церці сябе чым-н.

Ц. ручніком.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца, дакранаючыся да паверхні іншага прадмета.

Крыгі церліся адна аб адну.

Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.

3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).

Хлапчукі церліся каля машыны.

|| зак. паце́рціся, патру́ся, патрэ́шся, патрэ́цца; патро́мся, патраце́ся, патру́цца; патры́ся.

|| аднакр. цярну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, церняце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 2 знач.).

папрыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. што. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. жэрдзе да страхі.

2. каго (што). Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

П. вартавых да затрыманых.