кляймо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кляйма; які з’яўляецца кляймом. Кляймовы знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмблематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да эмблемы, з’яўляецца эмблемай. Эмблематычны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брудэрша́фт, -а, м.

У выразе: піць брудэршафт або на брудэршафт з кім — трымаючы чаркі ў скрыжаваных руках і чокаючыся, выпіць у знак замацавання сяброўства і права звяртацца на «ты».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панагі́я, ‑і, ж.

Нагрудны знак праваслаўных епіскапаў у выглядзе невялікай упрыгожанай іконы на ланцужку.

[Грэч. panagía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да паўзы (у 3 знач.). Паўзны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмаркацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэмаркацыі. Дэмаркацыйны знак.

•••

Дэмаркацыйная лінія гл. лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукапаціска́нне, ‑я, м.

Пацісканне адзін аднаму правай рукі ў знак прывітання, падзякі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоп-сігна́л, ‑а, м.

Светлавы знак тармажэння, які знаходзіцца ў заднім ліхтары транспартных сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак.

1. што. Злёгку сціснуць.

П. руку каму-н. (у знак прывітання). П. плячамі (у знак неразумення, здзіўлення крыху прыпадняць плечы).

2. што і на што. Налегчы цяжарам; націснуць.

П. кнопку званка.

П. на дзверы плячом.

3. Увабрацца ў сілу, памацнець.

К вечару паціснуў мароз.

|| незак. паціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 3 знач.).

|| наз. по́ціск, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́тара, -ы, мн. -ы, -тар, ж.

1. Знак азбукі.

2. У друкарскім наборы — металічны брусочак з рэльефным відарысам друкаванага знака (спец.).

◊

Літара ў літару — вельмі дакладна.

|| прым. лі́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)