разрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Выклікаць румянец на твары ў каго-н.; зрабіць румяным.

Мароз разрумяніў шчокі.

|| незак. разрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смяшы́ць, смяшу́, сме́шыш, сме́шыць; незак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. смех.

С. жартамі.

|| зак. насмяшы́ць, -смяшу́, -сме́шыш, -сме́шыць і рассмяшы́ць, -смяшу́, -сме́шыш, -сме́шыць; -сме́шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэраге́ннасць, ‑і, ж.

Здольнасць выклікаць злаякасныя пухліны. Канцэрагеннасць рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здэмаралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Разм. Выклікаць дэмаралізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зароня́ть несов.

1. кі́даць; закіда́ць;

2. се́яць, выкліка́ць, узбуджа́ць; см. зарони́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выклика́ть несов.

1. (вызывать) выкліка́ць;

2. (громко выкрикивать) разг. выгу́кваць, выкры́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Выклікаць адраджэнне каго-, чаго-н., аднавіць пасля перыяду разбурэння, заняпаду.

А. горад.

А. традыцыі.

|| незак. адраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абу́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Давесці да абурэння; выклікаць гнеў, незадавальненне.

Яго ўчынак абурыў усіх.

|| незак. абура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; зак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. пачуццё задаволенасці, радасці; супакоіць.

Навіна ўсцешыла чалавека.

У. брата добрым словам.

|| незак. усце́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакра́тваць

‘варушыць чым-небудзь (пакратваць рукой); дакранацца да каго-небудзь, чаго-небудзь (пакратваць руку); выклікаць пачуццё у каго-небудзь, кранаць каго-небудзь, што-небудзь (неспакой пакратваў сэрца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пакра́тваю пакра́тваем
2-я ас. пакра́тваеш пакра́тваеце
3-я ас. пакра́твае пакра́тваюць
Прошлы час
м. пакра́тваў пакра́твалі
ж. пакра́твала
н. пакра́твала
Загадны лад
2-я ас. пакра́твай пакра́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пакра́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)