манумента́льны в разн. знач. монумента́льный;

м. буды́нак — монумента́льное зда́ние;

м. до́след — монумента́льный о́пыт;

~нае маста́цтва — монумента́льное иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кубі́чны в разн. знач. куби́ческий;

к. буды́нак — куби́ческое зда́ние;

~ная фо́рма — куби́ческая фо́рма;

~ныя ме́ры — куби́ческие ме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фундамента́льны в разн. знач. фундамента́льный;

ф. буды́нак — фундамента́льное зда́ние;

ф. твор — фундамента́льное произведе́ние;

~ная бібліятэ́ка — фундамента́льная библиоте́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліце́йня, ‑і, ж.

Майстэрня, цэх, дзе адліваюць металічныя вырабы. Пасярод двара доўгі нізкі будынак, цагляны. Тут мясціўся кавальскі цэх, ліцейня, такарня і блях[а]рня. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Амша́лы ’пакрыты мохам’ (БРС, КТС), амшанік ’будынак, куды ставяць вуллі з пчоламі на зіму’ (Мат. Гродз., Інстр. I), амшэннік ’будынак, праканапачаны мохам’ (Касп.), амшара ’імшара’ (Гарэц., Др.-Падб., БРС, Бяльк., Касп., Нас., КТС, Яруш.), амшарына ’тс’ (Шат., Касп.), амшыць ’перакладаць мохам’ (Нас., Касп.), амшэнь пограб з надрубленым верхам’ (Бяльк.), омшарник (Мат. Смал.) да мох (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ампі́р, ‑у, м.

Мастацкі стыль, які ўзнік у часы Напалеона I, пашыраны галоўным чынам у архітэктуры і прыкладным мастацтве; позні класіцызм. Будынак у стылі ампір.

[Ад фр. empire — імперыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.

Перакладваць мохам бярвёны, ставячы цёплы будынак. Імшыць хату. □ Вось і хата: дзед яшчэ імшыў Зруб яе смалісты, сукаваты. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Будынак з каменя або цэглы. Пабегла насустрач ліпавая алейка, брук і першыя гарадскія мураванкі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вало́ўнік 1 ’будынак для валоў’ (БРС, Жд.). Суфіксальнае ўтварэнне ад валовы.

Вало́ўнік 2 ’чалавек, які паганяе валоў’ (Шатал.). Да валовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

планава́ць несов., в разн. знач. плани́ровать;

п. буды́нак — плани́ровать постро́йку;

п. вытво́рчасць — плани́ровать произво́дство;

п. пае́здку — плани́ровать пое́здку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)