Verbum

за́ткала, -а, мн. -ы, -кал, н. (разм.).

Тое, чым затыкаюць якія-н. адтуліны (скруткі ануч, пакулля і інш.).

Замест шыбы ў акне тарчала з.

зро́слы, -ая, -ае.

1. Які зросся з чым-н. у адно цэлае.

Зрослыя пялёсткі.

Зрослыя арэхі.

2. Пакрыты расліннасцю, зарослы.

Зрослая густой травой пожня.

абману́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Памыліцца, ашукацца; расчаравацца ў кім-, чым-н.

А. ў спадзяваннях.

|| незак. абма́нвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прася́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нуўся, -нулася; -ніся; зак., чым.

Пранікнуцца, напоўніцца якім-н. пачуццём, перакананнем, ідэяй.

П. пачуццём адказнасці.

|| незак. прасяка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

раздзьму́цца, -му́ся, -ме́шся, -ме́цца; -мёмся, -мяце́ся, -му́цца; -мі́ся; зак.

1. Павялічыцца ў аб’ёме, напоўніўшыся чым-н.; надзьмуцца.

Мяч раздзьмуўся.

2. Уздуцца, распухнуць.

Губа раздзьмулася.

сувыме́рны, -ая, -ае.

Такі, які можна змераць аднолькавай з чым-н. мерай; такі, які можна параўнаць.

Сувымерныя велічыні.

Сувымерныя паняцці.

|| наз. сувыме́рнасць, -і, ж.

суме́жны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца непасрэдна побач; суседні; цесна звязаны з чым-н., блізкі.

С. ўчастак бульбы.

Сумежныя галіны навукі.

|| наз. суме́жнасць, -і, ж.

сусе́дства, -а, н.

Блізкасць, сумежнасць з кім-, чым-н. па месцы жыхарства, па месцы знаходжання, размяшчэння.

Пасяліцца па суседстве.

Па суседстве з вёскай лес.

тэлеграфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак. і незак., што і аб чым.

Паведаміць (паведамляць) па тэлеграфе.

Т. аб выездзе.

|| наз. тэлеграфава́нне, -я, н.

увасабле́нне, -я, н.

1. гл. увасобіць.

2. чаго. Той (тое), у кім (чым) увасобіліся якія-н. характэрныя рысы.

Гэты чалавек — у. дабрыні і сціпласці.