саю́знік, ‑а, м.

1. Той, хто дзейнічае з кім‑, чым‑н. у саюзе (у 1 знач.). Гэта было найцяплейшае месца ў хаце, асабліва для тых, у каго ў такі час быў надзейны саюзнік — бабуля. Брыль. // перан. Тое, што садзейнічае, дапамагае каму‑, чаму‑н. Відаць, шторм быў добрым саюзнікам параходнай кампаніі, даваў ёй значную эканомію на харчаванні пасажыраў. Лынькоў. Добрае надвор’е — саюзнік студэнтаў. Навуменка.

2. Той, хто знаходзіцца ў саюзе (у 2 знач.) з кім‑н. [Брыль:] — [Саюз рабочага класа з сялянствам] абараніў нас ад навалы белых армій і іх саюзнікаў, замежнай буржуазіі, што ў смертнай схватцы прабавала задушыць нас. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да увіцца.

2. Разм. Вярцецца каля каго‑, чаго‑н., неадступна хадзіць за кім‑н. У хаце, аднак, было ціха, толькі кот, відаць, увіваўся каля некага і вымагаў спажыву. Кулакоўскі. // Дагаджаць каму‑н., дамагаючыся чаго‑н. [Іван Фёдаравіч:] — Малайчына, Магнат... Твой гэты Шмыг нешта ўвіваецца каля старшага майстра. Мыслівец. Ля начальніка ўвівайся, Кожны крок яго прадбач. Ён смяецца — ты ўсміхайся, Ён надзьмецца — ты заплач. Корбан. // Пастаянна знаходзіцца пры кім‑н., заляцацца да каго‑н. Адэля прыгожая, дык хлопцы ля яе і ўвіваюцца. Савіцкі.

3. Зал. да увіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зняве́рвацца (у кім, чым і без дап.) несов. изве́риваться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуверя́ться (в ком, чём); теря́ть ве́ру (в кого, что); см. зняве́рыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канта́кт, -ту м., в разн. знач. конта́кт;

к. двух спла́ваў — конта́кт двух спла́вов;

~ты электры́чнай плі́ткі — конта́кты электри́ческой пли́тки;

нала́дзіць к. з кім-не́будзь — установи́ть конта́кт с ке́м-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адня́ты

1. (ад каго, чаго) о́тнятый;

2. (ад чаго) мат. вы́чтенный (из чего), о́тнятый;

3. (кім, чым) о́тнятый, поглощённый;

4. о́тнятый, ампути́рованный;

1-4 см. адня́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчыні́ць сов.

1. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) откры́ть; отвори́ть;

2. (наглухо заделанное) отку́порить;

3. (театр, школу, собрание и т.п.) см. адкры́ць;

◊ а. дзве́ры — (перад кім) откры́ть дверь (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачыні́ць сов. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) закры́ть, затвори́ть; запере́ть; захло́пнуть;

з. дзве́ры — закры́ть (затвори́ть, запере́ть, захло́пнуть) дверь;

◊ з. дзве́ры — (перад кім) закры́ть дверь (перед кем);

як з. — полно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абура́цца (кім, чым, на каго, што и без доп.) несов. возмуща́ться (кем, чем и без доп.); негодова́ть (на кого, что и без доп.); обру́шиваться (на кого, что); см. абу́рыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параўна́ць (каго, што, з кім, чым) сов.

1. (сопоставить) сравни́ть;

п. дзве велічыні́ — сравни́ть две величины́;

2. приравня́ть (кого, что, к кому, чему), уподо́бить (кого, что, кому, чему), сравни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́зіць (па кім, чым) сов., в разн. знач. пола́зить (по кому, чему), пола́зить (по кому, чему);

п. па дрэ́вах — пола́зить (пола́зать) по дере́вьям;

п. па кішэ́нях — пола́зить по карма́нам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)