гармані́чнасць, ‑і,
Уласцівасць гарманічнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гармані́чнасць, ‑і,
Уласцівасць гарманічнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гвалтаўні́к, ‑а,
Той, хто чыніць гвалт (у 1, 2 знач.); прыгнятальнік, мучыцель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажада́цца, ‑аецца;
Узнікнуць, з’явіцца ў каго‑н. (пра жаданне); захацецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зару́чка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застарэ́ць, ‑эе;
1. Укараніцца, стаць непапраўным.
2. Стаць неадпаведным сучасным патрабаванням, нормам; устарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засцерагчы́ся, ‑рагуся, ‑ражэшся, ‑ражэцца; ‑ражомся, ‑ражацеся;
Засцерагчы сябе ад чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зямля́к, земляка,
Ураджэнец адной з кім‑н. мясцовасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інспе́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да інспектара, належыць яму.
2. Які мае на мэце праверку, інспектаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камі́нак, ‑нка,
Выемка ў печы, дзе раскладалі агонь для асвятлення хаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клік, ‑у,
1.
2. Крык некаторых дзікіх птушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)