Verbum

зашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑лясціць; зак.

Пачаць шалясцець. // Прашалясцець. Часамі зашалясціць на даху вецер, перабярэ сукі мёрзлага вішняку, дыхне ў акно і зноў стоміцца, сціхне. Няхай.

расту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна тузацца. Час ад часу, калі буланы занадта ўжо моцна растузаецца, гаспадар таўчэ няўрымсніка кулаком у храпу. Сачанка.

забастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць. У чэрвені 1916 г. забаставалі рабочыя буйнейшай віцебскай ільнопрадзільнай фабрыкі «Дзвіна», якія патрабавалі павышэння заработнай платы. «Весці».

загусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце, ‑гудуць; пр. загуў, ‑ла, ‑ло; зак.

Пачаць гусці. // Прагусці. Цяжка загуў матор, машына кранулася, а тады неяк усё заглухла. Ермаловіч.

задры́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць дрыгаць. // Дрыгнуць некалькі разоў запар. Плужок задрыгаў, але Міхась ужо моцна трымаў яго ў руках, накіроўваючы на самую сярэдзіну. Якімовіч.

зака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць каркаць. // Каркнуць некалькі разоў запар; пракаркаць. «Кр-кр-кр! кр-р-р!» — недзе зусім блізка хрыпатым голасам закаркала варона. Зуб.

зака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Пачаць кашляць. // Кашлянуць некалькі разоў запар. Праз нейкі час на веранду выйшаў Пілацееў. Сяляне закашлялі і паціху, амаль разам, прывіталіся. Галавач.

запла́каць ​¹, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак., што.

Доўга плачучы, выклікаць прыпухласць, пачырваненне (вачэй, твару). Заплакаць вочы. Заплакаць твар.

запла́каць ​², ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Пачаць плакаць.

запы́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць цяжка і шумна дыхаць; задыхацца (ад шпаркай хады, бегу і пад.). [Лёня] кідаў на Ваню касыя позіркі: не запыхаўся яшчэ? Новікаў.

застуката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Пачаць стукатаць. // Прастукатаць. У нас, у лесе, цішыня.. Хіба што дзяцел па сухадрэвіне застукоча, дык мы з такім лёскатам звыкліся. Новікаў.