прашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Прайсці шлёпаючы (нагамі, абуткам). Ужо бралася на дзень, як .. [Хведар] прашлёпаў мокрымі калашынамі па агародзе. Кірэйчык.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Гауптва́хта ’гауптвахта’ (БРС). Рус. гауптва́хта, укр. гауптва́хта. Крыніцай запазычання для бел. і ўкр. з’яўляецца, відаць, рус. мова. Рус. гауптва́хта < ням. Hauptwache, Hauptwacht (ужо ў Пятроўскую эпоху). Фасмер, 1, 397; падрабязна Шанскі, 1, Г, 39.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Дапе́ра ’цяпер’, (Шатал.). Ужо ў ст.-бел. помніках доперо ’толькі, усяго’ (XVI ст.). Як і ўкр. допі́ро, допі́ру, запазычанне з польск. dopiero (аб якім Слаўскі, 1, 156). Гл. Булыка, Запазыч., 100; Слаўскі, там жа.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
адвака́цтва, ‑а, н.
Дзейнасць адваката. У часе выхаду гэтых кніжак [«Дудка беларуская» і «Смык беларускі»] Францішак Багушэвіч стала жыў ужо ў Вільні, дзе займаўся адвакацтвам. Клімковіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
асіве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Пасівець, ссівець. [Аміля:] — Позна ты цяпер ужо думаеш выйсці ў вялікія маштабы. Галава твая асівела. Чорны.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
абсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абсеяць. Ужо імгла над зямлёю лажыцца, Чорнай рызай усё пакрывае, Пылам зор небасхіл абсявае. Багдановіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
заскрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Пачаць скрыпець. // Скрыпнуць, праскрыпець. Вось ужо Малання пайшла на работу: Ігнат чуў, як заскрыпелі вароты. Мележ.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
канфідэнцыя́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не падлягае агалашэнню; даверны, сакрэтны. Ужо адбылося некалькі канфідэнцыяльных сустрэч з прадстаўнікамі цэнтральнага кіраўніцтва прафсаюзаў Амерыкі. Лынькоў.
[Ад лац. confidentia — давер’е.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
наго́йсацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Уволю, многа пагойсаць; набегацца. Дзеці, нагойсаўшыся і намёрзшыся за дзень на вуліцы, ужо спалі. Сабаленка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
папакалаці́цца, ‑калачуся, ‑калоцішся, ‑калоціцца; зак.
Разм. Калаціцца доўга, неаднаразова. [Адам] так ужо выпакутаваў, ды і яна, Анютка, праз яго папакалацілася, папаплакала. Марціновіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)