Verbum

прышч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Невялікі запалёны бугарок на скуры.

Твар у прышчах.

|| памянш. пры́шчык, -а, мн. -і, -аў, м.

даўгава́ты, -ая, -ае.

1. Некалькі даўжэйшы за нармальны.

Плашч яму д.

2. Не круглы на выгляд, прадаўгаваты.

Твар у хлопца д.

чырванаску́ры, -ая, -ае.

1. 3 чырвонай або чырванаватай скурай.

Ч. твар.

2. 3 цёмна-жоўтай, чырванаватай афарбоўкай скуры (пра індзейцаў Амерыкі).

курно́сы, -ая, -ае.

1. Кароткі і задзёрты (пра нос).

2. 3 кароткім і задзёртым носам.

К. твар.

|| наз. курно́сасць, -і, ж.

бяско́лерны, -ая, -ае.

1. Які не мае колеру.

Бясколерная вадкасць.

2. перан. Нічым не адметны, невыразны.

Б. твар.

|| наз. бяско́лернасць, -і, ж.

васко́вы, -ая, -ае.

1. гл. воск.

2. Колеру, падобнага на воск; жаўтлявы.

В. твар.

○

Васковая спеласць — спеласць, якая папярэднічае поўнаму паспяванню зерня.

адухо́ўлены, -ая, -ае (кніжн.).

Пранікнуты ўзвышаным пачуццём; які выяўляе хараство, высакароднасць душы, актыўную інтэлектуальную работу.

А. твар чалавека.

|| наз. адухо́ўленасць, -і, ж.

пакры́цца, -ры́юся, -ры́ешся, -ры́ецца; зак.

Запоўніцца, усеяцца чым-н. на паверхні.

Твар пакрыўся чырванню.

Трава пакрылася расой.

|| незак. пакрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

памя́ты, -ая, -ае.

1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.

П. касцюм.

2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (разм.).

П. твар.

|| наз. памя́тасць, -і, ж.