Verbum

накаўтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.

У боксе: прывесці (прыводзіць) праціўніка ў стан накаўта.

паласавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Які вырабляецца ў выглядзе палос ці служыць для вырабу іх.

Паласавое жалеза.

П. стан.

палёгка, -і, ДМ -гцы, ж.

1. гл. палегчыць.

2. Стан лёгкасці, вызвалення ад чаго-н.

Адчуць палёгку.

малакро́ўе, -я, н.

Хваравіты стан, які характарызуецца памяншэннем колькасці чырвоных крывяных цельцаў, гемаглабіну ў крыві.

Хварэць на м.

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

алергі́я, -і, ж. (спец.).

Павышаная адчувальнасць, імунная рэакцыя арганізма да ўздзеяння алергенаў (хваравіты стан).

|| прым. алергі́чны, -ая, -ае.

ста́тус, -у, м. (афіц.).

Прававое становішча, а таксама наогул становішча, стан.

Прававы с. грамадзяніна.

Паселішчу прысвоены с. горада.

цвэ́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Ледзь жыць, ліпець (пра стан здароўя).

Жонка памерла, і ён ледзь цвэгае.

натхне́нне, -я, н.

1. Стан творчага ўздыму.

Вершы пішуцца ў хвіліны натхнення.

2. Душэўны ўздым, захапленне.

Гаварыць з натхненнем.

небяспе́ка, -і, ДМ -пе́цы, ж.

Стан, становішча, якое пагражае каму-н., можа прычыніць няшчасце, зло, шкоду.

Адчуваць небяспеку.