выліва́ць I несов.

1. (жидкость) вылива́ть; выплёскивать;

2. перен. (чувства) излива́ть, вылива́ть;

в. свой гнеў — излива́ть (вылива́ть) свой гнев

выліва́ць II несов. (изготовлять посредством литья) вылива́ть, отлива́ть, лить; см. вы́ліць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наперарэ́з

1. нареч. наперере́з;

дзе́ці бягу́ць н. — де́ти бегу́т наперере́з;

2. предлог с дат. наперере́з;

яна́ кру́та ве́рне свой чо́вен н. друго́му чо́ўну — она́ кру́то повора́чивает свой чёлн наперере́з друго́му челну́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́лькі, прысл.

1. У якой ступені, меры.

Буду працаваць, н. хопіць здароўя.

2. Ужыв. як злучальнае слова:

а) у даданых дапаўняльных сказах.

Усё залежыць ад таго, н. пісьменнік можа выкарыстаць свой творчы патэнцыял.

б) у даданых дзейнікавых сказах.

Дзіўна, н. дажджлівае надвор’е адпавядала яго настрою.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запіса́цца, -пішу́ся, -пі́шашся, -пі́шацца; -пішы́ся; зак.

1. Запісаць сябе ў спіс, у склад чаго-н.

З. на прыём да ўрача.

2. Захапіўшыся пісаннем чаго-н., забыцца на час (разм.).

Я так запісаўся, што не заўважыў, як прайшоў час.

3. Зарэгістраваць у загсе свой шлюб (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., каго-што.

1. Беражліва адносіцца, не расходаваць што-н. дарэмна.

Ш. сваё здароўе.

Ш. грошы.

2. Адносіцца з пашанай, павагай да каго-, чаго-н., цаніць што-н., прытрымлівацца чаго-н.

Ш. народныя традыцыі.

Ш. свой аўтарытэт.

Ш. парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́полнить сов.

1. (исполнить) вы́канаць; здзе́йсніць; (сделать — ещё) зрабі́ць;

вы́полнить свой долг вы́канаць свой абавя́зак;

вы́полнить рабо́ту вы́канаць (зрабі́ць) рабо́ту;

2. спец. (наполнить) напо́ўніць;

вы́полнить песко́м вы́боины на доро́ге напо́ўніць пяско́м выбо́іны (калдо́біны) на даро́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напу́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пакрыць свой твар слоем пудры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамасе́дства, ‑а, н.

Схільнасць, прывычка праводзіць свой вольны час дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааджыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. Пражыць свой век — пра ўсіх, многіх. // (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адслужыць свой час — пра ўсё, многае.

2. Тое, што і паажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свае́

1. мест. притяж., мн. свои́; см. свой;

2. в знач. сущ. (родственники, близкие) свои́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)