наперарэ́з

1. нареч. наперере́з;

дзе́ці бягу́ць н. — де́ти бегу́т наперере́з;

2. предлог с дат. наперере́з;

яна́ кру́та ве́рне свой чо́вен н. друго́му чо́ўну — она́ кру́то повора́чивает свой чёлн наперере́з друго́му челну́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)