воодушевлённый

1. прич. натхнёны; захо́плены; узня́ты;

2. прил. натхнёны; по́ўны запа́лу (захапле́ння, узды́му);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антаганісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Поўны антаганізму; непрымірымы, варожы. Антаганістычныя класы буржуазнага грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблажэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Менш поўны, схуднелы; непрывабны. Паблажэлая жанчына. Паблажэлы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны. Патэтычны стыль. Патэтычная прамова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каке́ша ’поўны, тоўсты’ (міёр., З нар. сл.). Тут або мясцовая пераробка з адмоўнай кантамінацыяй (у выніку гульні слоў або ў працэсе дражнення) вядомага на той жа тэрыторыі капеша ’поўны, тоўсты’ (< капацца ’марудна рабіць што-н.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

невозмути́мый (спокойный) спако́йны; (равнодушный) абыя́кавы; (ничем не нарушаемый) непару́шны; (полный) по́ўны;

сохраня́ть невозмути́мое споко́йствие захо́ўваць по́ўны спако́й;

невозмути́мый тон спако́йны (абыя́кавы) тон;

невозмути́мый челове́к спако́йны чалаве́к;

невозмути́мая тишина́ непару́шная цішыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспаваро́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не будзе зменены, канчатковы, цвёрды, поўны рашучасці. Беспаваротнае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абая́льны, ‑ая, ‑ае.

Поўны абаяння; прывабны, чароўны. Абаяльны вобраз. Абаяльная сіла народнай паэзіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вычарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Усебаковы, поўны, канчатковы. Вычарпальная характарыстыка вобраза. Вычарпальны адказ. Вычарпальнае вызначэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкарда́нс, ‑а, м.

Спец. Поўны паказальнік слоў з ілюстрацыямі да пэўнага літаратурнага тэксту.

[Фр. Concordance.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)