паатраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Атрэсці ўсё або вялікую колькасць чаго‑н. Паатрасаць усе яблыкі. Паатрасаць снег з паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвін, ‑у, м.

Гладкаафарбаваная паўшарсцяная ці баваўняная тканіна саржавага перапляцення, якая ідзе на сукенкі і верхняе адзенне. Паліто з цвіну.

[Ад англ. twine — кручаная нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрэ́з, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. адрэзаць.

2. -а. Кусок тканіны, адрэзаны для шыцця чаго-н.

Купіць а. на паліто.

3. -а. Месца, па якім адрэзана што-н.

Шырыня дошкі ў адрэзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нутраны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нутро.

2. перан. Які ідзе як бы з нутра, з сярэдзіны; глухі.

Н. голас.

Н. смех.

3. Змешчаны ўнутры чаго-н., на ўнутраным баку чаго-н. (разм.).

Нутраная кішэня паліто.

Н. замок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макінто́ш, ‑а, м.

Лёгкае летняе паліто, часцей прарызіненае. У адным і другім кірунку ў накінутых на плечы макінтошах прагульваліся людзі. Карпаў.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Абл. Надзець, апрануць на сябе што‑н. [Карызна] з ліхаманкавай паспешнасцю .. напрануў паліто. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́дны в разн. знач. мо́дный;

~нае паліто́ — мо́дное пальто́;

~ная тэо́рыя — мо́дная тео́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́та, -ы, ДМ ва́це, ж.

Валакністы матэрыял з бавоўны, шэрсці або сінтэтычны, прызначаны для медыцынскіх, бытавых і тэхнічных мэт.

Стэрыльная в.

Паліто на ваце.

○

Мінеральная вата — сінтэтычны валакністы цепла- і гукаізалюючы будаўнічы матэрыял.

|| прым. ва́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маламе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Прадмет меншых памераў, чым ён павінен быць (аб адзенні, абутку). Паліто-маламерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай. Перашпіліць паліто.

2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы. Перашпіліць бант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)