напрану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Абл. Надзець, апрануць на сябе што‑н. [Карызна] з ліхаманкавай паспешнасцю .. напрануў паліто. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)