кажамя́ка, ‑і, м.

Уст. Майстар, які вырабляе сырамятныя скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чнік, ‑а, м.

Спецыяліст па заточцы, заточванню. Майстар-заточнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкля́руснік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе ўпрыгожанні са шклярусу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмаліро́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца эмаліроўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамаро́слы прям., перен. доморо́щенный;

д. тыту́нь — доморо́щенный таба́к;

д. ма́йстар — доморо́щенный ма́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэтр, ‑а, м.

Уст. Настаўнік; майстар у якой‑н. галіне.

[Фр. maître.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́ншчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца вырабам і рамонтам гадзіннікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырава́льшчык, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца цыраваннем; майстар па цыраванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́чальнік, ‑а, м.

Майстар па вырабу чучалаў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́йгер, ‑а, м.

Уст. Горны майстар, які загадвае руднымі работамі.

[Ням. Steiger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)