саліцы́лавы хим., фарм. салици́ловый;
~вая кіслата́ — салици́ловая кислота́;
с. натр — салици́ловый натр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
муравьи́ный мурашы́ны;
муравьи́ный спирт фарм. мурашы́ны спірт;
муравьи́ная кислота́ хим. мурашы́ная кіслата́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Капро́н ’штучнае валакно з сінтэтычнай смалы капралактаму’ (ТСБМ), у склад якога ўваходзіць капронавая кіслата, якая была так названа паводле лац. назвы ’казы’ — capra (невялікая колькасць кіслаты маецца ў казіным малацэ) (Шанскі, 2 (К), 58; ЕСУМ, 2, 376).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Паўчы́хуравацца ’прагаладацца’ (Ян.). Няясна. Магчыма, да чухацца ’свярбець’, укр. чіхрати ’церціся’, ’драпаць’, чухраться ’драцца, драпацца’, якія Слаўскі (1, 124) выводзіць з czesać ’часаць’. Слова магло першапачаткова абазначаць ’стан, калі нешта дзярэ, паліць, як кіслата ў пустым страўніку’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хло́рный хим. хло́рны;
хло́рная кислота́ хло́рная кіслата́;
хло́рная и́звесть хло́рная ва́пна, разг. хлёрка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́цатны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да воцату, уласцівы воцату. Воцатны пах. // Прызначаны для воцату, з-пад воцату. Воцатная бутля.
•••
Воцатнае дрэва — воцатнік.
Воцатная кіслата — арганічнае бясколернае рэчыва з рэзкім пахам.
Воцатная эсенцыя — назва моцнага раствору воцатнай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салици́ловый хим., фарм. саліцы́лавы;
салици́ловая кислота́ хим. саліцы́лавая кіслата́;
салици́ловый натр фарм. саліцы́лавы натр.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саліцы́лавы, ‑ая, ‑ае.
У выразах: саліцылавая кіслата — арганічнае злучэнне, якое выкарыстоўваецца для прыгатавання лекавых рэчываў і фарбавальнікаў; саліцылавы натр — соль саліцылавай кіслаты, якая выкарыстоўваецца як гарачкапаніжальны і процірэўматычны сродак; саліцылавы спірт — бясколерныя крышталі арганічнага паходжання, якія выкарыстоўваюцца як сродак абязбольвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дубі́льны спец. дуби́льный;
~ная кіслата́ — дуби́льная кислота́;
д. чан — дуби́льный чан;
д. экстра́кт — дуби́льный экстра́кт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́лавы: ~вая кіслата́ хим. га́лловая кислота́;
~выя немато́ды — зоол. га́лловые немато́ды;
~выя кляшчы́ — зоол. га́лловые клещи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)