вы́скаліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Разм.

1. Паказаць зубы, вышчарыцца. Сабачаня ўтаропілася на.. [дзяцей] і выскалілася. Якімовіч.

2. перан. Неадабр. Засмяяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абаро́нкі, обаронкі ’перавясла з кручаных дубцоў, якім змацоўваюцца зубы бараны паміж драўлянымі прутамі’ (Дзімітр.). Гл. барана.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́скаліцца сов., разг.

1. оска́лить зу́бы, оска́литься, още́риться; оскла́биться;

2. перен., неодобр. засмея́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаў межд. (о лае собак) гав; тяв;

◊ г. дый зу́бы сцяў — язы́к прикуси́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́ркнуць сов., однокр., разг.

1. плю́нуть сквозь зу́бы;

2. неодобр. дать ма́ленькую до́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцепи́ть сов.

1. (зацепить одно за другое) счапі́ць, мног. пасчапля́ць, пасчэ́пліваць;

2. (соединить, сплетая) сашчапі́ць, мног. пасашчапля́ць, пасашчэ́пліваць;

3. (сжать) разг. сці́снуць, сцяць;

сцепи́ть че́люсти (зу́бы) сці́снуць (сцяць) скі́віцы (зу́бы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяць I сов. сруби́ть, ссечь, снести́;

с. галаву́ — сруби́ть (ссечь, снести́) го́лову

сцяць II сов., разг.

1. (зубы) сти́снуть, сжать;

2. (губы) сжать;

◊ гаў дый зу́бы сцяў — язы́к прикуси́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скі́рыць, скі́рыцца: скірыты (зубы) ‘смяяцца, насміхацца’ (брэсц., пін., З нар. сл.), скы́рытыса ‘смяяцца’ (Сл. Брэс.). Гл. ске́рыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакры́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрышыць.

2. у знач. прым. Вышчарблены, выкрышаны. Зубы ў.. [Петрыка] усе жоўтыя, пакрышаныя. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадтыка́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Адаткнуцца — пра ўсё, многае. — Ну, глядзі, каб бутэлькі не паадтыкаліся... Цяпер [дарога] калоціць так, што зубы сыплюцца. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)