свети́ться

1. свяці́цца;

в о́кнах свети́лись огни́ у во́кнах свяці́ліся агні́;

2. (виднеться) віда́ць, відне́цца;

сквозь зе́лень свети́лась вода́ праз зе́лень віда́ць была́ (відне́лася) вада́;

3. перен. свяці́цца;

глаза́ свети́лись ла́ской во́чы свяці́ліся ла́скай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіпе́ць сов.

1. закипе́ть, вскипе́ть;

вада́ ~пе́ла — вода́ закипе́ла (вскипе́ла);

2. перен. вскипе́ть, вскипяти́ться;

я ~пе́ў і нагавары́ў лі́шняга — я вскипе́л (вскипяти́лся) и наговори́л ли́шнего;

3. перен. закипе́ть;

рабо́та ~пе́ла — рабо́та закипе́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

седьмо́й сёмы;

◊

до седьмо́го по́та да сёмага по́ту;

быть на седьмо́м не́бе быць на сёмым не́бе;

седьма́я вода́ на киселе́ дзеся́тая вада́ на кісялі́; на адны́м со́нцы ану́чы сушы́лі; сваякі́ гарбузо́выя, жыву́ць це́раз даро́гу наўпры́сядкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рыда́ць ’голасна, сутаргава плакаць’ (ТСБМ), ст.-бел. рыдати, рыдание, рус. рыда́ть, укр. рида́ти, чэш. rydati, славац. rydať, серб.-харв. ри̏дати, ’стагнаць’, балг. рида́я, ст.-слав. рыдати. Чаргаваннем галосных звязана са ст.-чэш. ruditi ’засмучаць, азмрочваць’, в.-луж. wurudzić, zrudzič ’пакрыўдзіць’, zrudny ’сумны’, н.-луж. zruźiś ’засмучаць, азмрочваць’. Прасл. *rydati ’стагнаць’, ’крычаць’, ’плакаць’, ’лямантаваць’, корань *ryd (ад *ruditi, дзе u > ў). Корань *ru‑ знаходзім у *rukati (> бел. ры́каць). Далей звязана з прасл. *revati (> бел. раўсці). Ва ўсіх трох выпадках гаворка ідзе аб і.-е. гукапераймальным корані *reu: *ru, які пашыраны фармантам ‑d‑ у *rydati, у іншых выпадках ‑qo‑ (*rykati), або без фармантаў у *rjuti, *ruti (Покарны, 1, 867; Махэк₂, 526; Скок, 3, 138; БЕР, 6, 251; Чарных, 2, 130). Роднаснае да літ. raudà ’плач, аплакванне’, raudóti ’плакаць, наракаць’, лат. raûda ’стогы, плач’, raûdât ’плакаць’ (Фасмер, 3, 526–527 з літ-рай). Прасл. *rydati ’плакаць’ не трэба блытаць з аманімічным *rytati ’чырванець’, які ўзыходзіць да і.-е. *reudh‑ ’чырвоны’ (Горячева, Этимология 1971, 206–207).

Ры́даць ’пра пачатак дзеяння’: авёс тут і ня рыдаў расьці (Шат.). Ужываецца толькі з адмоўем. Можна супастаўляць са славац. дыял. rydať sa, серб.-харв. ridati ’рухаць’, ’цягнуць, падымаць’, балг. ри́да се ’разблытвацца, распаўзацца’ і лічыць працягам прасл. *ridati ’рухацца’, роднаснага да лат. raidit ’гнаць’, raiditiês ’варушыцца’, ням. reiten ’ездзіць верхам’, герм. *ridan (і.-е. *reidh: *ridh ’рухацца’) (Махэк₁, 430; БЕР, 6, 250–251). Сюды ж можна дадаць яшчэ і славац. ’рухацца, непакоіцца’. Сюды, ж, магчыма, адносіцца і серб.-харв. ridati ’рухаць, цягнуць, падсоўваць’, ridati se ’рухацца’. Скок лічыць слова няясным (Скок, 2, 138). Фіксуецца балгарскі прыметнік риды́й: рида вода, поройна вода ’бурная, ліўневая вада’. Падаецца магчымым мяркаваць сувязь гэтага прыметніка з прасл. *ridati ’рухацца’. Аднак балг. риды́й указвае на зыходнае і.-е. *erei‑, reiə, ri ’цячы’, параўн. прасл. *izroj; ст.-слав. выринѫти, ринѫтисѧ. Гэта супярэчнасць магла б быць ліквідавана, калі прыняць пад увагу пункт гледжання Вальдэ, які лічыў, што і.-е. *reidh ’ехаць’, ’быць у руху’ з’яўляецца, магчыма, расшырэннем і.-е. *erei‑, *eroi, параўн. польск. rzewnić ’рабіць рухомым’, якое ўзыходзіць да гэтай і.-е. праформы (Покарны, 1, 330–331; Горячева, Этимология–19861987, 157).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аса́дак, -дку м., в разн. знач. оса́док;

вада́ дала́ а. — вода́ дала́ оса́док;

дно мо́ра пакры́лася цвёрдымі пласта́мі ~дку — дно мо́ря покры́лось твёрдыми пласта́ми оса́дка;

на душы́ заста́ўся непрые́мны а. — на душе́ оста́лся неприя́тный оса́док

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыць сов., в разн. знач. смыть; (удалить стиркой — ещё) состира́ть;

з. пля́мы з суке́нкі — смыть (состира́ть) пя́тна с пла́тья;

вада́ змы́ла бярве́нне — вода́ смы́ла брёвна;

◊ з. га́ньбу — смыть позо́р;

як вадо́й змы́ла — как водо́й смы́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́гкий в разн. знач. мя́ккі;

мя́гкий материа́л мя́ккі матэрыя́л;

мя́гкий свет мя́ккае святло́;

мя́гкий го́лос мя́ккі го́лас;

мя́гкие движе́ния мя́ккія ру́хі;

мя́гкая вода́ мя́ккая вада́;

мя́гкий хара́ктер мя́ккі хара́ктар;

мя́гкие согла́сные лингв. мя́ккія зы́чныя;

мя́гкий знак мя́ккі знак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́тны

1. в разн. знач. му́тный;

~ная вада́ — му́тная вода́;

~ныя во́чы — му́тные глаза́;

~нае не́ба — му́тное не́бо;

2. (непрозрачный — о жидкостях) му́тный, помутнённый; замутнённый;

◊ лаві́ць ры́бу ў ~най вадзе́ — погов. лови́ть ры́бу в му́тной воде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

струме́нь м.

1. струя́ ж., пото́к;

~нямі сцяка́е вада́ — стру́ями (пото́ками) стека́ет вода́;

паве́траны с. — возду́шная струя́;

2. перен. струя́ ж.;

улі́ць све́жы с. у рабо́ту — влить све́жую струю́ в рабо́ту;

○ бабро́вы с. — фарм. бобро́вая струя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зали́ться в разн. знач. залі́цца;

луга́ залили́сь водо́й лугі́ залілі́ся вадо́й;

ма́льчик весь зали́лся су́пом хлапчу́к уве́сь залі́ўся су́пам;

вода́ залила́сь за воротни́к вада́ заліла́ся за каўне́р;

зали́ться соловьём залі́цца салаўём;

зали́ться кра́ской залі́цца чы́рванню;

зали́ться слеза́ми залі́цца сляза́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)