аса́дак, -дку м., в разн. знач. оса́док;
вада́ дала́ а. — вода́ дала́ оса́док;
дно мо́ра пакры́лася цвёрдымі пласта́мі ~дку — дно мо́ря покры́лось твёрдыми пласта́ми оса́дка;
на душы́ заста́ўся непрые́мны а. — на душе́ оста́лся неприя́тный оса́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)