галу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Круглы камяк, шарык, скачаны з чаго-н. мяккага.

Г. цеста.

2. мн. Страва ў выглядзе клёцак з дранай бульбы або мукі, звараная на булёне ці на малацэ.

|| прым. галу́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасягну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -сегняце́, -ну́ць; -ні́; зак., што.

Выйсці за якія-н. межы; аказацца большым за што-н. вызначанае.

Слава аб гераічным учынку перасягнула межы краіны.

Ураджай бульбы перасягнуў 200 цэнтнераў з гектара.

|| незак. перасяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Назапасіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. дроў на зіму.

Н. сена

2. Згатаваць, зварыць у нейкай колькасці.

Н. бульбы.

3. Накіпяціць у нейкай колькасці.

Н. вару.

|| незак. нагато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драчо́на, ‑ы, ж.

Абл. Дранік; бабка з дранай бульбы. [Шляхцюк] дастаў з торбы драчону з салам і пачаў есці. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капані́ца, ‑ы, ж.

Абл. Матыка. Саша знаходзіць у пажоўклай і палеглай траве каліўе бульбы, выварочвае капаніцай мокрую зямлю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варыўня́, ‑і, ж.

Абл. Невялікі будынак для захавання бульбы, агародніны; стопка. Мужчыны прыязджалі, насыпалі паўнюткія вазы [бульбы], везлі ў варыўню. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што і чаго.

Спец. Наварыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Натушыць мяса. Натушыць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежані́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і свежына. Насмажыла [гаспадыня] свежаніны, прынесла шаткаванай капусты, паставіла міску сопкай бульбы з кропам. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сібі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Сорт зімаўстойлівай яблыні.

2. Плады гэтай яблыні.

3. Сорт бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суспе́нзія, ‑і, ж.

Вадкасць, у якой дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане; завісь. Пратруціць клубні бульбы суспензіяй граназану.

[Ад лац. suspensio — падвешванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)